Ga naar de inhoud

Een thuis, geen tehuis

Het uitgangspunt bij ons is altijd het reguliere gezin waar dat maar kan en wij beseffen als geen ander dat wij geen “gewoon” gezin zijn.  Maar wel een thuis!
Hoe gaat het er aan toe in een gewoon gezin? is een vraag die hier vaak gesteld wordt. Beslissingen worden door ons altijd hieraan getoetst.

Een paar voorbeelden hiervan.
In een leefgroep (in de volksmond ook wel kindertehuis genoemd, al is deze term verouderd) worden kinderen verzorgt door meer dan twee teamleden per dag, voor wie het hun werk is om de kinderen te verzorgen.

Je wordt ondergestopt en gewekt door veel verschillende verzorgers. Als de verzorger ziek is, zie je die niet. De verzorgers gaan met hun eigen gezin op vakantie en niet met het kind uit de leefgroep dat zij verzorgen.

Bij ons zien de kinderen ons als we ziek zijn, komen ze iedere ochtend en avond dezelfde mensen tegen en gaan met ons mee op vakantie als zij dit willen. In een leefgroep kom je als klein kind niet in aanraking met groot-ouders en kan je niet ontdekken wat het verschil is tussen een ouder rol en een grootouder rol.

Op De Essenburg wonen opa’s en oma’s op de boerderij of bezoeken ons dagelijks.
Het is van ons een  bewuste keuze om naast het pleegouder zijn ook een parttime betaalde functie buitenshuis te hebben. Hiermee krijgen de kinderen mee dat iedereen moet werken voor de kost.

Onze kinderen krijgen hiermee zicht op het functioneren van een familie systeem. Dit is een heel belangrijke voorwaarde om later zelf een eigen gezin te kunnen oprichten.